W drugim roku 9 letniej Wielkiej Nowenny Wynagradzającej za grzechy przeciwko życiu, chcemy przebłagać Pana Boga za wszystkie praktyki, które uderzają w świętość i godność życia ludzkiego od momentu poczęcia do naturalnej śmierci.
Hasło roku: Powołał mnie Pan już z łona mej matki. Iz 49,1
ABORCJA – NASTĘPSTWO POSTAWY ANTYKONCEPCYJNEJ
Katechizm Kościoła Katolickiego w 409 punkcie mówi: Całej bowiem ludzkości towarzyszy ostra walka przeciwko mocom ciemności, która rozpocząwszy się na początku świata, będzie trwała, jak mówi Pan, aż po dzień ostatni. Wplątany w nią człowiek powinien stale walczyć o wytrwanie w dobru; a tylko z wielkim trudem, jedynie z pomocą łaski Bożej, jest zdolny osiągnąć jedność w sobie samym.
Uderza nas obraz matki, w którym występuje przeciwko swojemu dziecku. Otrzymuje od Boga i odrzuca największy i najcudowniejszy dar jakim Bóg obdarza kobietę – życie, które się w niej poczęło. A zarazem niszczy przedziwną jedność swojego bytu i swojego powołania. Tak samo uczestniczy w tym towarzyszący jej Adam, który będąc zajęty sobą, nie jest już zdolny do walki, aby ją obronić. I pozostawia ją samą na niechybną zgubę w walce z Goliatem tego świata.
Ewa samotna i odarta z Miłości, pozbawiona wsparcia Adama poddaje się mocom ciemności i niszczy siebie i innych, a najbardziej swoje dzieci, ową przedziwną jedność, do której została przez Boga wezwana. Bóg jednak pozostał wierny swojemu dziełu i nie opuścił człowieka. Zesłał swoją łaskę z Nieba dając człowiekowi nową Ewę i nowego Adama.
Maryja – jakże to przedziwne stworzenie Boże, która wypowiada po raz pierwszy słowo: Fiat. Wypowiada to Słowo i wchodzi w przedziwną relację osobową, przyjmując Boży dar jakim jest życie Syna Samego Boga. Staje się prawdziwą Matką Boga i człowieka. Maryja będzie nas uczyć do końca czasów przyjmować ten dar Boży, czyli życie i pokaże jak Ona cała Mu się oddała, mówiąc: Oto Ja służebnica Pańska.
Od tej chwili siły ciemności Jej nienawidzą! Nienawidzą tej przedziwnej i mistycznej jedności, jaka się zrodziła miedzy Nią a Jej Synem. Świat bardzo wyraźnie nam uwidocznił swoje straszne, diabelskie oblicze, wtedy, kiedy uderzył w naturalną i duchową jedność nowej Ewy i nowego Adama. Śmierć Jezusa na Krzyżu była tego szczytem, ale i początkiem klęski szatana. Ale my żyjąc na ziemi jesteśmy w tej walce do końca naszego życia i musimy strzec naszej więzi z Bogiem. Ta walka pomiędzy cywilizacją życia a cywilizacją śmierci trwać będzie do końca czasu. Maryja cierpi pod krzyżem gdy umiera jej Syn. Ale ich bolesna męka odnawia się zawsze wtedy, gdy ktoś pozbawia życia najbardziej bezbronne dziecko.
Do tej walki duchowej Maryja zaprosiła swoje wybrane dzieci w Fatimie i wielu innych miejscach świata. I wezwała przez nie wszystkich, aby wynagradzać w każdą pierwszą sobotę miesiąca, a wiec w dniu, kiedy samotnie i boleśnie przeżywała śmierć swojego Syna – a zarazem rozdarcie przeczystej Miłości i jedności zrodzonej przez Jej pokorne Słowo: Fiat, niech mi się stanie, według woli Twojej!
Nienawiść przeciwko życiu poczętemu jest coraz silniejsza na tym padole płaczu. Świat uderza dziś z wielką mocą w Chrystusową jedność: w Człowieku w Rodzinie i w Narodzie oraz miedzy Narodami. W jaki sposób? Poprzez fałsz i kłamstwo propagowane przez organizacje międzynarodowe, które – upowszechniają fałszywą tezę, że poczęcie to nie jest moment zapłodnienia lecz zagnieżdżenie zarodka w macicy. Wtedy łatwiej jest zaakceptować sztuczne poronienie w pierwszych tygodniach życia, podsuwając kobiecie odpowiednie pigułki. Natomiast kiedy dziecko rozwija się pod sercem matki, wznosi się krzyk, że aborcja, zabicie dziecka, jest prawem kobiety. Morduje się więc dzieci aż do momentu porodu. Wstrzykuje się do łona kobiety roztwór soli by wywołać poród, wbija się w serce dziecka śmiercionośny zastrzyk aby pozbawić go życia. Nie sposób nie wspomnieć o okrutnym rozczłonkowaniu bezbronnego dziecka poprzez różne narzędzia i urządzenia, będące owocem techniki. Nieraz dochodzi do prowokowanego porodu i zabijania wcześniaków np. poprzez topienie lub przecinanie kręgu szyjnego w momencie narodzenia główki dziecka. Najbardziej skrajna obojętność objawia się tym, że noworodki pozbawia się opieki oraz pożywienia przez matki i personel medyczny, porzucając je od razu po porodzie w przeznaczonych do tego pomieszczeniach szpitalnych. Dzieci te skazane są na śmierć z głodu i zimna.
Wobec tej potęgującej się siły nienawiści do życia, tego wspaniałego Bożego daru, pragniemy w wynagradzać Bogu za grzechy przeciwko życiu. Trwamy w 9 letniej „Nowennie Wynagradzającej” i zwracamy się do Tego, który jest Życiem i Dawcą Życia. Klęczymy przed Najświętszym Sakramentem 25 dnia każdego miesiąca, gdyż jest to dzień upamiętniający początek ziemskiego życia Syna Bożego. Zachęcajmy tych, którzy razem z Maryją chcą stanąć do tej duchowej walki, aby nawiedzać Jezusa Chrystusa obecnego w Eucharystii szczególnie w tym dniu i ofiarowywać Mu swoje modlitwy, posty i jałmużny w powyższej intencji.
o. Piotr Idziak SJ