ks. Michał Dubas

W naszym wysiłku modlitewno-intelektualnym dotarliśmy do końca pierwszego roku Wielkiej Nowenny Wynagradzającej za grzechy przeciwko życiu. Przeżywaliśmy go pod hasłem fragmentu z Ewangelii według św. Mateusza: „Starajcie się naprzód o królestwo Boże, a wszystko będzie wam dodane”. Zadośćczyniliśmy za grzechy uderzające w rodzinę i sakrament małżeństwa, rozważając naturę niektórych z nich. Wszystkie one miały cechy […]

Pan Bóg obdarza każdego człowieka konkretnym powołaniem, szczególną drogą, jaką według Bożego zamysłu człowiek powinien kroczyć przez życie. Gdy mówimy o powołaniu, wyróżniamy trzy kategorie. I tak są powszechne powołania, które dotyczą każdego człowieka, są to życie, świętość i miłość. Mamy również powołania specjalne, które są „przypisane” do wybranych ludzi, np. powołanie misyjne, praca zawodowa

Jako katolicy nie możemy ograniczać naszych starań o królestwo Boże do nas samych. Jezus Chrystus dał nam nakaz starania się na różne sposoby o zbawienie także innych ludzi, możemy to uczynić modlitwą, postem, słowami, świadectwem życia. Według ordo amoris, porządku miłości, im ktoś jest nam bliższy, tym bardziej staramy się o jego dobro, a zatem

Wiemy, że obowiązkiem każdego katolika, starającego się o Królestwo Boże jest miłowanie Boga ponad wszystko i stawianie Pana Boga na pierwszym miejscu. Wskazuje na to całe Boże Objawienie. Prawdę tę odczytać możemy m.in. z Dekalogu i Przykazania miłości Pana Boga i bliźniego. Dobrze znane są także słowa św. Augustyna, który podkreślał, że „Jeżeli Pan Bóg

Święty Pius X w swoim katechizmie podkreślał, że koniecznością do zbawienia jest zdobycie cnót wiary, nadziei i miłości oraz wypełnianie ich aktów.  Jedna z nich, cnota miłości, sprawia, że katolik miłuje Pana Boga nade wszystko, a bliźniego i siebie samego ze względu na Pana Boga. Zatem każdy kto stara się o zdobycie Królestwa Bożego, musi

Małżeństwo katolickie jest jedną z dróg zdobywania świętości, zdobywania Królestwa Bożego. Jak uczy nas Kościół, małżeństwo, które Pan Jezus wyniósł do godności sakramentu, ma dwa cele: zrodzenie i wychowanie potomstwa oraz wzajemna pomoc małżonków.  Przygotowując się do sakramentu małżeństwa każda ze stron otrzymuje od Kościoła całą wiedzę na temat moralnej odpowiedzialności za realizowanie owych zadań.

Jednym z istotnych, podstawowych warunków koniecznych do zdobycia Królestwa Bożego jest stan łaski uświęcającej. Jest ona niezbędna do tego, by zostać zbawionym. Każdy kto dobrowolnie trwa w grzechu ciężkim, niejako wprost mówi naszemu Panu, Jezusowi Chrystusowi, że odrzuca Jego dzieło odkupienia i nie chce zbawienia. Grzechy ciężkie nazywamy również grzechami śmiertelnymi, ponieważ odwracają one duszę

Jedną z podstawowych prawd, o której winien pamiętać katolik starający się o Królestwo niebieskie, jest prawda o konieczności trwania w stanie łaski uświęcającej, aby osiągnąć zbawienie. Każdy grzech ciężki pozbawia duszę łaski uświęcającej, czyli jej życia nadprzyrodzonego i skazuje na wieczne potępienie, jeśli człowiek w takim stanie umiera. Nie można liczyć na zbawienie, gdy odtrąca

Każdy katolik, szczerze starający się osiągnąć Królestwo Boże, musi stanowczo upodabniać się do naszego Pana Jezusa Chrystusa. Z każdej wady, która nas od tego podobieństwa oddala, musimy oczyszczać się na ziemi, żeby uniknąć konieczności oczyszczania się z niej w czyśćcu. Wiemy, że pierwszorzędną wadą główną (nie bez powodu wymienianą na początku Siedmiu grzechów głównych) jest